Οι γιαγιάδες μας μαθαίνουν την τέχνη της ραπτικής

Τα παιδιά του νηπιαγωγείου ήθελαν να μάθουν να ράβουν. Γι’ αυτό κάλεσαν τις γιαγιάδες τους στην τάξη, ως καταλληλότερες για να τους μεταφέρουν αυτή την γνώση.

Όπως κάθε καλός οικοδεσπότης έτσι και τα παιδιά έκαναν όλες τις προετοιμασίες για την φιλοξενία αυτή.

Πήγαν στο super market για να ψωνίσουν γλυκά για τα κεράσματα.

Έφτιαξαν κέικ και κουλουράκια για το τσάι που θα τους προσέφεραν.

Επισκέφθηκαν το κατάστημα με τα είδη ραπτικής, από το οποίο προμηθεύτηκαν υλικά και εργαλεία.

Τακτοποίησαν και διακόσμησαν την τάξη τους.  Έχοντας ολοκληρώσει όλες τις προετοιμασίες, υποδέχθηκαν τις γιαγιάδες στην τάξη τους.

Εκείνες με τη σειρά τους διηγήθηκαν στα παιδιά πώς έμαθαν να ράβουν και στη συνέχεια οι γιαγιάδες μύησαν τα παιδιά στην τέχνη της ραπτικής.

Ένα υπέροχο πρωινό που πλημμύρισε την τάξη του νηπιαγωγείου συναισθήματα, μια αξέχαστη εμπειρία για όλους μας, με πολλή συγκίνηση και αγάπη, μία μοναδική συνεργασία που θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη σε όλους.

Γιαγιάδες, σας ευχαριστούμε πολύ και ελπίζουμε σε μία σύντομη νέα επίσκεψη σας!

Ενας παλαιοντολόγος έρχεται στο νηπιαγωγείο

Τα παιδιά του νηπιαγωγείου στο πλαίσιο της έρευνας σχετικά με τους δεινοσαύρους διαμόρφωσαν ερωτήματα προς διερεύνηση.

Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης απαντήσεων τα παιδια οδηγήθηκαν σε συμπεράσματα, τα οποία αφενός δεν κάλυψαν απόλυτα τις αρχικές αναζητήσεις και αφετέρου διαφοροποιούνταν.

Έτσι, λοιπόν, καλέσαμε στην ταξη μας τον παλαιοντολόγο, κ. Μιχάλη Γεωργίτση,
ώστε να αποσαφηνίσει όλα όσα ηταν ακομα υπό συζήτηση !

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Γεωργίτση για την υπέροχη παρουσίασή του.

(από την Φωτεινή Χούτου)

H γραμμή, η καμπύλη και ο κύκλος

H Φωτεινή, δασκάλα στο νηπιαγωγειο της  Dorothy Snot,  έγραψε την πιο κάτω ιστορία και τα παιδια την “ζωντάνεψαν” κινητικά…

—————————————

“Μια φορά κι έναν καιρό στην άκρη ενός δάσους ζούσε ένα κοριτσάκι, που το λέγανε Γραμμή.

Η Γραμμή ένιωθε πολύ μόνη της, γιατί κάθε φορά που ξεκινούσε να περπατά, πήγαινε μονάχα ευθεία σε ευθείες γραμμές και αυτό την εμπόδιζε να δει δεξιά κι αριστερά της και να κάνει νέους φίλους.

Σε έναν από αυτούς τους περίεργους περιπάτους της στο δάσος, συνάντησε ένα άλλο κοριτσάκι, που το λέγανε Καμπύλη. Η Γραμμή μόλις την είδε, στάθηκε να τη θαυμάσει, γιατί μπορούσε να κάνει υπέροχες κινήσεις με όλο το σώμα της και να μη μένει μόνο σε μια ευθεία, όπως έκανε εκείνη.

Η Καμπύλη βλέποντας την Γραμμή με πόση λατρεία και θαυμασμό την κοιτούσε, της είπε:

– Ξέρω πως, εσύ δεν μπορείς να κινηθείς όπως εγώ, αλλά μπορώ να σε βοηθήσω! Και ξέρεις πώς; Θα σε κρατάω από το χέρι και θα γίνω η ουρά σου! Μαζί θα μπορούμε να κάνουμε υπέροχες κινήσεις, εγώ θα σε βοηθήσω να δεις τον κόσμο από όλες τις μεριές και θα γίνουμε οι καλύτερες φίλες του κόσμου!

Έτσι, η Καμπύλη πήρε την Γραμμή από το χέρι και μαζί σχημάτιζαν περίεργα αλλά υπέροχα γράμματα! Μ’ αυτόν τον τρόπο, η γραμμή μπόρεσε και είδε θάλασσες και βουνά, ρυάκια και πεδιάδες και μαζί δημιουργούσαν τις πιο μοναδικές ιστορίες.

Λίγο πριν τελειώσει το ταξίδι της Γραμμής και της Καμπύλης, βρέθηκαν μπροστά σε ένα μοναδικό γεγονός! Ένας γέρος σοφός στάθηκε μπροστά τους και τους είπε:

– Είμαι ο Κύκλος και βοηθάω να γίνονται τα όνειρα και οι ευχές αληθινά! Δημιουργώ νέα γράμματα και από εκεί τα παιδιά, μπορούν και διαβάζουν και ζουν ειρηνικά και χαμογελαστά! Μπορώ κι εγώ να καθοδηγώ εσένα Γραμμή κι εσένα Καμπύλη και να δημιουργήσουμε μαζί ένα νέο ταξίδι!

Έτσι κι έγινε! Το ταξίδι των γραμμάτων είχε κιόλας αρχίσει την πορεία του στον κόσμο των βιβλίων. Τα γράμματα έγιναν ιστορίες και παραμύθια, που διαβάζονται έως και σήμερα. Η Γραμμή έγινε το ευτυχέστερο κορίτσι του κόσμου και έζησε με τη φίλη της την Καμπύλη και τον σοφό γέρο Κύκλο στο παλάτι των βιβλίων, με τους ήχους των ευχών να πραγματοποιούν κάθε τους κρυφό όνειρο …

Μάθημα Χημείας

«Που μπορούμε να βρούμε υλικά για να καλουπώσουμε και να χτίσουμε το δικό μας σπιτάκι; Τι συνταγές χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε τσιμέντο και τα δικά μας τούβλα;»

Σε αυτά τα ερωτήματα των παιδιων του περσινού νηπιαγωγείου ήρθε να μας απαντήσει η μαμά του Αδριανού, η Έρη που είναι χημικός. Μας μίλησε για το επάγγελμα του χημικού και μας έδωσε τις συνταγές δημιουργίας τσιμέντου και πήλινων τούβλων.

Μας παρουσίασε την εξόρυξη των υλικών και την επεξεργασία τους στα εργοστάσια μέχρι την τελική τους μορφή.

Βασική προϋπόθεση για τον πειραματισμό μας ήταν η ασφάλεια μας. Έτσι, όπως και στα πραγματικά εργαστήρια χημείας, φορέσαμε τον κατάλληλο εξοπλισμό και χρησιμοποιήσαμε τα κατάλληλα εργαλεία.

Ακολουθώντας λοιπόν τις συνταγές, πραγματοποιήσαμε προσμείξεις υλικών, ώστε να κατασκευάσουμε τον σκελετό και τα τούβλα του σπιτιού μας, δουλεύοντας παράλληλα τις μαθησιακές περιοχές και φυσικά δεξιότητες.

Έρη, σε ευχαριστούμε πολύ!!

(από την Σταυρούλα Γαούτση & την Ιωάννα Ελευθερίου, δασκάλες του νηπιαγωγείου 2016-17)

Με ποια σειρά χτίζουμε ένα σπίτι;

Τα παιδιά στο περσινό μας νηπιαγωγείο, θέλοντας να φτιάξουν ένα δικό τους σπίτι για να παίζουν με τα playmobil χρειάστηκε να βάλουν τις δουλειές που πρέπει να πραγματοποιηθούν, στη σειρά.

Ο πιο κατάλληλος για να μας διευκρινίσει την ακολουθία των διαδικασιών αλλά και την συνεργασία των επαγγελμάτων ήταν ο μπαμπάς της Χριστίνας, Νικόλας, που είναι τοπογράφος.

Μας μίλησε για το επάγγελμα του τοπογράφου και μαζί του κατηγοριοποιήσαμε τις ειδικότητες, τα υλικά, τα εργαλεία καθώς και τα μηχανήματα που απαιτούνται για την κατασκευή ενός κτηρίου.

Τα παιδιά, αφού υπολογίσαν την διάσταση που θέλουν να έχει το σπίτι τους, το σχεδίασαν και το επόμενο βήμα ήταν να φτιάξουν τον σκελετό της οικοδομής  τους.

Με την βοήθεια του Ηλία τα παιδιά πειραματίστηκαν με υλικά της τάξης και ετοίμασαν τα καλούπια για τον σκελετό της οικοδομής.

Νικόλα και Ηλία, σας ευχαριστούμε πολύ!

(από την Σταυρούλα Γαούτση & την Ιωάννα Ελευθερίου, δασκάλες του νηπιαγωγείου 2016-17)

“Τι σημαίνει το ΕΛ.ΤΑ. που γράφει πάνω το γραμματοκιβώτιο;”

“Πως έφτασαν τα γράμματα μας στον Άγιο Βασίλη;”

Με αυτό το ερώτημα ξεκίνησε το 2017 στο νηπιαγωγειο της Dorothy Snot. Μια πολύ καλή ευκαιρία ώστε να συνεχίσουμε τις έρευνές που είχαμε ξεκινήσει από την αρχή της χρονιάς σε μικρότερα (σε μέγεθος) καταστήματα της γειτονιάς μας.

Για να απαντηθεί το ερώτημα, τα παιδιά συμφώνησαν να επισκεφθούμε το ταχυδρομείο της γειτονιάς μας και να ρωτήσουν τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί.

Φυσικά, κατά την προετοιμασία τους για την επίσκεψη προέκυψαν κι άλλα ερωτήματα.

 – “Τι σημαίνει το ΕΛ.ΤΑ. που γράφει πάνω το γραμματοκιβώτιο;”

 – “είναι το όνομα του διευθυντή!”

 – “όχι, είναι το όνομα του ταχυδρόμου!”

 – “ποιο πρόσωπο είναι στην ταμπέλα τους;”

Πρώτα απ΄ όλα, τα παιδιά πραγματοποίησαν έρευνα στο σπίτι τους, φέρνοντας βιβλία μυθολογίας και ποικίλο πληροφοριακό υλικό.

Στη συνέχεια, επισκεφθήκαμε το ταχυδρομείο στην οδό Ιπποκράτους και οι άνθρωποί του, με μεγάλη χαρά, απάντησαν στα ερωτήματα μας.

Μας έδειξαν τον τρόπο με τον οποίο χρειάζεται να γράφουμε στους φακέλους τις διευθύνσεις του αποστολέα και του παραλήπτη, πώς να κολλάμε τα γραμματόσημα και ποια διαδικασία ακολουθούν οι άνθρωποι του ταχυδρομείου, αφού τα βγάλουν από τα γραμματοκιβώτια. Επιπλέον, μας έδειξαν σε χάρτη, πως ταξιδεύουν τα γράμματα και με ποιο μεταφορικό μέσο.

Έτσι, τα παιδιά κατανόησαν τις απαντήσεις των ερωτημάτων τους, βιωματικά!

Επιπλέον, αποφάσισαν να δημιουργήσουν τη γωνιά του ταχυδρομείου στην τάξη και έγραψαν τα δικά τους αληθινά γράμματα και τα έστειλαν σε αγαπημένα πρόσωπα που έχουν καιρό να τα δουν.

Ο εκπαιδευτικός στόχος επιτεύχθηκε, μια και η διαδικασία της αναδυόμενης γραφής «μπήκε» στο συμβολικό τους παιχνίδι – χωρίς όμως τα παιδιά να το καταλάβουν, ούτε να πιεστούν για αυτό.

Ενα σχολείο που πιστεύει στην αξία του παιχνιδιού ως το κύριο μέσο ανακάλυψης τους κόσμου (και που φυσικά ξέρει πως να το κάνει αυτό να συμβεί) δεν χρειάζεται να διδάξει τίποτε στα παιδια. Μόνο να τους δωσει το κίνητρο χρειάζεται – και φυσικά να τα σεβαστεί και να τα εμπιστευτεί.

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Γιάννη Ζαχιώτη και την κα. Ρούλα Τσαούση για την υπέροχη επίσκεψη που πραγματοποιήσαμε στα ΕΛ.ΤΑ. στην οδό Ιπποκράτους!

(από την Σταυρούλα Γαούτση και την Ιωάννα Ελευθερίου, δασκάλες του νηπιαγωγειου 2016-17)  

Tι κάνει ένας αρχιτέκτονας;

Στις εξορμήσεις μας στη γειτονιά, παρατηρήσαμε ταμπέλες με επαγγέλματα. Ένα από αυτά ήταν το επάγγελμα του αρχιτέκτονα. Τα παιδιά έκαναν υποθέσεις, διατύπωσαν ερωτήματα σχετικά με το ρόλο του αρχιτέκτονα στην κατασκευή ενός σπιτιού και έτσι καλέσαμε στην τάξη μας τον μπαμπά του Βαγγέλη.

Ο Σόλωνας που είναι αρχιτέκτονας, ήρθε  για να μας δώσει απαντήσεις σαν ειδικός, έχοντας μαζί του όλα απαραίτητα εργαλεία.

Αποσαφήνισε στα παιδιά πως η δουλειά του είναι να σχεδιάζει σπίτια σύμφωνα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του πελάτη. Διευκρίνισε πως ο σχεδιασμός ενός σπιτιού δεν είναι αποκομμένος από το περιβάλλον. Έτσι, μελετήσαμε και συγκρίναμε αρχιτεκτονικά σχέδια με  σπίτια της πόλης και της εξοχής.

Ένα επάγγελμα σαν αυτό του αρχιτέκτονα δε θα μπορούσε να μας δώσει καλύτερη αφορμή από το να ασχοληθούμε με μαθηματικές έννοιες, όπως αυτές του μεγέθους και της κλίμακας.

Για να μας εξηγήσει την έννοια της κλίμακας έφερε σαν παράδειγμα τις ζωγραφιές των παιδιών, τα οποία με τη σειρά τους διαπίστωσαν πως για να χωρέσουν στις ζωγραφιές τους αυτά που θέλουν να αναπαραστήσουν, ζωγραφίζουν αναγκαστικά σε κλίμακα.

Επίσης, με τη βοήθεια ενός μέτρου μέτρησε το ύψος του Βαγγέλη και με το κλιμακόμετρο (εργαλεία του αρχιτέκτονα) σχεδίασε το Βαγγέλη 25, 50 και 100 φορές μικρότερο.

Η τάξη μετατράπηκε σε αρχιτεκτονικό γραφείο και ολοκληρώσαμε την προσέγγιση, μέσω της κατασκευής μακετών βασισμένων σε πραγματικά αρχιτεκτονικά σχέδια. .

Με τα υλικά και τα εργαλεία που μας χάρισε ο μπαμπάς του Βαγγέλη φτιάξαμε τη γωνία της αρχιτεκτονικής στην τάξη μας όπου τα παιδιά συνεχίζουν να πειραματίζονται. Σόλωνα σε ευχαριστούμε πολύ !

(από την Ιωάννα Ελευθερίου & την Σταυρούλα Γαούτση, δασκάλες του νηπιαγωγειου)

Μαθαίνοντας τον κόσμο

Σήμερα Tρίτη 25 Απριλίου 2017, στα πλαίσια της προσπάθειας μας να γνωρίσουν τον πραγματικό κόσμο, τα παιδιά του νηπιαγωγείου είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στη κλινική «Ταξιάρχαι».

Οι ιατροί Πάρις & η Σαμάνθα, γονείς του Αντώνη, έδωσαν στα παιδιά πληροφορίες σχετικά με το επάγγελμα τους και την λειτουργία της κλινικής.

Παράλληλα, τα παιδιά είδαν από κοντά πως είναι ο χώρος ενός ιατρείου,

ποια είναι τα μηχανήματα και τα εργαλεία που βοηθάνε τους γιατρούς στη δουλειά τους,

και βεβαίως συνομίλησαν και έθεσαν ερωτήματα στο προσωπικό της κλινικής.

Πάρι και Σαμάνθα, σας ευχαριστούμε πολύ!!

(από την Ιωάννα Ελευθερίου και την Σταυρούλα Γαούτση, δασκάλες του νηπιαγωγειου)

Τι είναι τα χρήματα;

Που τα βρίσκουμε ;
Γιατί τα χρειαζόμαστε ;

Τα παιδια του νηπιαγωγείου, για να απαντήσουν στα παραπάνω ερωτήματα δημιούργησαν ομάδες ανάλογα με τα ενδιαφέροντα τους, με σκοπό να συλλέξουν τις απαραίτητες πληροφορίες.

Μεσα απο αυτή την έρευνα, τα παιδιά είχαν τη ευκαιρία να προσεγγίσουν τη σχέση των ανθρώπων με τα χρήματα και το νόημα των οικονομικών συναλλαγών. Απο την κατάθεση των εμπειριών τους δημιουργήθηκαν επιπλέον ερωτήματα, οπως:

• υπήρχαν πάντα τα χρήματα ;
• όλες οι χώρες έχουν το ίδιο νόμισμα;
• τι μπορούμε να αποκτησουμε με τα χρήματα

Έτσι, τα μαθηματικά έφεραν τη γεωγραφία, την ιστορία, τη γλώσσα,την τεχνολογία τα εικαστικά και όλα μαζι έφεραν τη γνώση.

Οχι την κατακερματισμένη γνώση που δεν βλέπει τη σύνδεση των γνωστικών περιοχών, αλλα αυτή που επιτρέπει στα παιδια να αλληλεπιδρούν να αναζητούν να κατανοούν και να εφαρμόζουν τη γνώση.

(από την Ιωάννα Ελευθερίου & την Σταυρούλα Γαούτση, δασκάλες του νηπιαγωγειου)

Ο εγγραμματισμός ως πειραματισμός

Με τα παιδιά του νηπιαγωγείου που δεν πήγαν κολυμβητήριο αποφασίσαμε να περάσουμε την ημέρα μας με παιχνίδια φωνολογικής ενημερότητας καθώς και κατανόησης και παραγωγής γραπτού λόγου.

Σε μια παραλλαγή του παιχνιδιού scrabble, έχοντας κομμένα γράμματα της αλφαβήτου, τα παιδιά έκαναν συνδυασμούς γραμμάτων ή και συλλαβών δημιουργώντας λέξεις με νόημα για τα ίδια.

Μέσα από το παιχνίδι, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να συνεργαστούν για την εύρεση κάποιου γράμματος που τα ίδια δεν έβρισκαν, να βοηθήσει το ένα το άλλο, να εντοπίσουν διαφορές και ομοιότητες ανάμεσα στα γράμματα ανάλογα με τη θέση τους, να παράγουν δικές τους νέες λέξεις σύνθετες ή παράγωγες, να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιό τους, να ανακαλύψουν μόνοι τους όταν κάποιο γράμμα λείπει από τη λέξη τους, ότι αυτή ακούγεται διαφορετικά και να αυτοδιορθωθούν και φυσικά να εκφραστεί ο καθένας με το δικό του μοναδικό τρόπο.

(από την Ελένη Τριανταφυλλοπούλου)