H γραμμή, η καμπύλη και ο κύκλος

H Φωτεινή, δασκάλα στο νηπιαγωγειο της  Dorothy Snot,  έγραψε την πιο κάτω ιστορία και τα παιδια την “ζωντάνεψαν” κινητικά…

—————————————

“Μια φορά κι έναν καιρό στην άκρη ενός δάσους ζούσε ένα κοριτσάκι, που το λέγανε Γραμμή.

Η Γραμμή ένιωθε πολύ μόνη της, γιατί κάθε φορά που ξεκινούσε να περπατά, πήγαινε μονάχα ευθεία σε ευθείες γραμμές και αυτό την εμπόδιζε να δει δεξιά κι αριστερά της και να κάνει νέους φίλους.

Σε έναν από αυτούς τους περίεργους περιπάτους της στο δάσος, συνάντησε ένα άλλο κοριτσάκι, που το λέγανε Καμπύλη. Η Γραμμή μόλις την είδε, στάθηκε να τη θαυμάσει, γιατί μπορούσε να κάνει υπέροχες κινήσεις με όλο το σώμα της και να μη μένει μόνο σε μια ευθεία, όπως έκανε εκείνη.

Η Καμπύλη βλέποντας την Γραμμή με πόση λατρεία και θαυμασμό την κοιτούσε, της είπε:

– Ξέρω πως, εσύ δεν μπορείς να κινηθείς όπως εγώ, αλλά μπορώ να σε βοηθήσω! Και ξέρεις πώς; Θα σε κρατάω από το χέρι και θα γίνω η ουρά σου! Μαζί θα μπορούμε να κάνουμε υπέροχες κινήσεις, εγώ θα σε βοηθήσω να δεις τον κόσμο από όλες τις μεριές και θα γίνουμε οι καλύτερες φίλες του κόσμου!

Έτσι, η Καμπύλη πήρε την Γραμμή από το χέρι και μαζί σχημάτιζαν περίεργα αλλά υπέροχα γράμματα! Μ’ αυτόν τον τρόπο, η γραμμή μπόρεσε και είδε θάλασσες και βουνά, ρυάκια και πεδιάδες και μαζί δημιουργούσαν τις πιο μοναδικές ιστορίες.

Λίγο πριν τελειώσει το ταξίδι της Γραμμής και της Καμπύλης, βρέθηκαν μπροστά σε ένα μοναδικό γεγονός! Ένας γέρος σοφός στάθηκε μπροστά τους και τους είπε:

– Είμαι ο Κύκλος και βοηθάω να γίνονται τα όνειρα και οι ευχές αληθινά! Δημιουργώ νέα γράμματα και από εκεί τα παιδιά, μπορούν και διαβάζουν και ζουν ειρηνικά και χαμογελαστά! Μπορώ κι εγώ να καθοδηγώ εσένα Γραμμή κι εσένα Καμπύλη και να δημιουργήσουμε μαζί ένα νέο ταξίδι!

Έτσι κι έγινε! Το ταξίδι των γραμμάτων είχε κιόλας αρχίσει την πορεία του στον κόσμο των βιβλίων. Τα γράμματα έγιναν ιστορίες και παραμύθια, που διαβάζονται έως και σήμερα. Η Γραμμή έγινε το ευτυχέστερο κορίτσι του κόσμου και έζησε με τη φίλη της την Καμπύλη και τον σοφό γέρο Κύκλο στο παλάτι των βιβλίων, με τους ήχους των ευχών να πραγματοποιούν κάθε τους κρυφό όνειρο …

Δεν μιλάει μόνο το στόμα

Στα παιδιά, πολλές φορές φαντάζει περίεργο ότι οι δασκάλες τους είναι “μαθήτριες” σε διάφορες δραστηριότητες και συνεχίζουν να πηγαίνουν σε “σχολεία” για να μάθουν πράγματα. Και όπως είναι λογικό, ότι φαντάζει περίεργο στα παιδιά, δημιουργεί και πολλές ερωτήσεις.

Ήδη από πέρσι είχαν δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μάθουν για τη Νοηματική γλώσσα που τους είχα πει ότι διδάσκομαι. Αφού ανακάλεσαν διάφορες εμπειρίες τους και συνειδητοποίησαν που συνήθως τη βλέπουν (απογευματινό δελτίο ειδήσεων), θέλησαν να μάθουν και τί είναι. Το ενδιαφέρον τους ήταν έκδηλο και οι ερωτήσεις τους για λέξεις πολλές. Εκεί που έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο ήταν στο να μάθουν να νοηματίζουν με το αλφάβητο της νοηματικής το όνομά τους. Βέβαια, υπήρξαν κάποιες δυσκολίες λόγω … μεγέθους των ονομάτων τους (Ιλάειρα και Στεφανία θα τα καταφέρουμε!)

Φέτος όμως, μετά από την προσέγγιση των αισθήσεων στο νηπιαγωγείο, μέσω του σχεδίου εργασίας για το σώμα, το ενδιαφέρον των παιδιών για τη νοηματική αναζωπυρώθηκε! Με ρώτησαν αν έχω βιβλία και τους έδωσα τις σημειώσεις μου. Παρατήρησαν εύστοχα πως οι φωτοτυπίες που διδάσκομαι δεν είναι τίποτα άλλο από κείμενα, παραμύθια και εικόνες. Έτσι, ξεκίνησα να τους αφηγούμαι κάποια από αυτά, αφού πρώτα τα είχαμε διαβάσει και είχαν συγκρατήσει το νόημά τους.

Η Χλόη είχε μία ιδέα όμως: αφού στις φωτοτυπίες που είδαν στις σημειώσεις η ΑΒ ήταν ζωγραφιές (= σκίτσα), γιατί να μην φτιάξουμε τη δική μας με φωτογραφίες μας; Έτσι κι έγινε.  Σχεδόν μέσα σε δύο μέρες, στο τελευταίο απογευματινό δρομολόγιο και με τη βοήθεια των νηπίων που επεσήμαναν την διαδοχικότητα των γραμμάτων, τα παιδιά έφτιαξαν αυτό:

Αλλά η δημιουργικότητα των παιδιών δε σταμάτησε εκεί: η Ιλάειρα πρότεινε να φτιάξουν μια ΑΒ στη νοηματική, τελείως δική τους, από το μυαλό τους. Και το αποτέλεσμα είναι απίθανο:

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με τη γλώσσα των κωφών συνειδητοποιώντας ότι εκτός από το στόμα μπορούν να μιλήσουν και τα χέρια μας. Μέσω των παραμυθιών και των εικόνων είδαν ότι η έκφραση αλλάζει ανάλογα με αυτό που θέλουμε να πούμε, όπως ακριβώς και στην ομιλούμενη γλώσσα. Μέσω του πειραματισμού τους με τα νοήματα εξάσκησαν ιδιαίτερα την λεπτή τους κινητικότητα και την εκφραστικότητά τους.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η διαδικασία δημιουργίας της ΑΒ. Πολλές φορές, τα παιδιά απέδιδαν με καθρεπτισμό τα γράμματα. Οι υπόλοιποι που κοιτούσαν συγκριτικά τη φωτοτυπία και το χέρι του παιδιού που νοημάτιζε το γράμμα έδιναν οδηγίες για διόρθωση και η επιτυχία δεν αργούσε να έλθει!

(από την Χρύσα Βαίτση, cross-class projects’ coordinator)

Επίσκεψη δερματολόγου στο νηπιαγωγείο

Το σχέδιο εργασίας μας, με θέμα το ανθρώπινο σώμα, έκλεισε με την επίσκεψη του μπαμπά του Πάρη, Ηλία που είναι δερματολόγος.

Τα παιδιά είχαν καταγράψει τα ερωτήματα τους σχετικά με το δέρμα και ο πιο κατάλληλος για να μας τα απαντήσει, ήταν ο Ηλίας! Έτσι, τον καλέσαμε στην τάξη μας.

Για να μας εξηγήσει τις λειτουργίες του δέρματος και το πως είναι εσωτερικά, μας παρουσίασε σχετικά βίντεο και χρησιμοποίησε ειδικά προπλάσματα δέρματος.

Με αφορμή τα προπλάσματα που έφερε ο Ηλίας στην τάξη μας και τις πληροφορίες που συγκεντρώσαμε, τα παιδιά σε μικρές ομάδες προσπάθησαν να δημιουργήσουν τα δικά τους 3D μοντέλα δέρματος.

Ηλία, ευχαριστούμε πολύ!

(από τις Ιωάννα Ελευθερίου και Σταυρούλα Γαούτση, δασκάλες του νηπιαγωγείου)

Δόντια στο νηπιαγωγείο

Ο παιδοδοντιατρος Ανδρέας Αγουροπουλος
ηρθε σήμερα στο σχολείο μας για την καθιερωμένη οδοντιατρική εξέταση
στην τάξη του νηπιαγωγείου.

Μας έκανε μια παρουσίαση σχετικά με τη στοματικη υγιεινή, εξέτασε τα παιδιά και ασφαλώς απάντησε στις ερωτήσεις που είχαν ετοιμάσει.

Τα παιδιά, χωρισμένα σε υποομάδες, επεξεργάστηκαν τις πληροφορίες που πήραν, τις κατέγραψαν και παρουσίασαν τις δουλειές τους.

Aνδρέα, για μια ακόμη φορά σε ευχαριστούμε πολύ !!!

(από τις Ιωάννα Ελευθερίου & Σταυρούλα Γαούτση, δασκάλες του νηπιαγωγειου)

Το ουροποιητικό σύστημα

Εχθες στην τάξη του νηπιαγωγείου, είχαμε καλεσμένη τη γιατρό και μαμά του Γιώργου, Μαριέττα, για να μας εξηγήσει, πως λειτουργεί το ουροποιητικό σύστημα στο ανθρώπινο σώμα.

Μας εξήγησε πως ακριβώς λειτουργούν οι νεφροί, οι ουρητήρες, η ουροδόχος κύστη. Μας μίλησε για τα ούρα, δηλαδή πώς και γιατί αποβάλλονται από το ανθρώπινο σώμα.

Οι νεφροί, μας είπε, ότι λειτουργούν σαν φίλτρα και μέσω των ούρων, αποβάλλεται ότι δεν είναι απαραίτητο για τον οργανισμό!

Με αυτή την αφορμή, στήθηκε ένα εργαστήριο ….

μέσω του οποίου τα παιδιά έψαξαν εργαλεία και υλικά καθημερινής χρήσης…

ώστε να προσομοιώσουν την λειτουργία των οργάνων του ουροποιητικού συστήματος!

Ευχαριστούμε πολύ Μαριέττα!!!

Σημείωση:

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης μας με την Μαριέττα, ήταν αναπόφευκτη η διακοπή της… λόγω μαζικής ανάγκης για ούρηση!!!!

(από την Ιωάννα Ελευθερίου και την Σταυρούλα Γαούτση, δασκάλες του νηπιαγωγείου)

Οι γονείς έρχονται στην τάξη

Πολύτιμη η βοήθεια του Βαγγέλη, εικαστικού καλλιτέχνη και μπαμπά της Ιλάειρας, σήμερα στην δημιουργία των σκηνικών της χριστουγεννιάτικης γιορτής μας! Βαγγέλη, ευχαριστούμε πολύ!

Τα παιδιά, μετά τη συνάντηση με τον Βαγγέλη, έκαναν τις δικές τους ζωγραφιές πάνω στο φελιζολ και με μικρότερα κομμάτια έκαναν κατασκευές.

Οι δρόμοι του αίματος

Μέσα απο ενα επιδαπέδιο παιχνίδι που έφτιαξε μαζι με τα παιδια η καρδιολόγος Αρτεμησια Θεοπιστου, εδειξε στην ταξη του νηπιαγωγείου τη διαδρομή του αίματος στο ανθρώπινο σώμα και απάντησε στα ερωτήματα των παιδιών.

Σε ενα γιγάντιο ανθρώπινο περίγραμμα τοποθετήσαμε τους πνεύμονες, την καρδιά, τις φλέβες και τις αρτηρίες.

Τα παιδια πήραν θέσεις πάνω στα όργανα και ξεκίνησε η διαδικασία.

Η καρδιά, απο το αριστερο μέρος της έστελνε το πλουσιο σε οξυγόνο αίμα (καθαρό αίμα ) στις αρτηρίες και απο εκει σε όλο το σώμα.

Οι φλέβες, επερναν το διοξείδιο (βρώμικο αίμα) απο τα μέρη του σώματος, το επεστρεφαν στο δεξί μέρος της καρδιάς και αυτή με τη σειρά της εστελνε το διοξειδιο στους πνεύμονες.

Οι πνεύμονες, καθάριζαν το αίμα, το εμπλούτιζαν με οξυγόνο και το έστελναν καθαρο στο αριστερο μέρος της καρδιάς.

Οσο και αν ακούγεται περίπλοκο, τα παιδια παίζοντας την καρδιά, τους πνεύμονες και μεταφέροντας οξυγόνο και διοξείδιο, διασκεδασαν πολυ – και μέσα απο το παιχνίδι κατάλαβαν πως κυκλοφορεί το αίμα στο ανθρώπινο σώμα! Δείτε και το βίντεο:

Αρτεμησία, ευχαριστούμε πολυ !

(από την Ιωάννα Ελευθερίου και την Σταυρούλα Γαούτση, δασκάλες του νηπιαγωγείου)

Μοιάζει το στομάχι μας με μπάλα;

Σήμερα στην τάξη του νηπιαγωγείου ήρθε, ο κ. Ανδρέας Αγουρόπουλος, οδοντίατρος και καλός μας φίλος, για να μας απαντήσει στο ερώτημα «πως τα φαγητά γίνονται κακά;»

Μας εξήγησε την διαδρομή που ακολουθούν οι τροφές στο σώμα…

Και για να καταλάβουμε καλύτερα,

δημιουργήσαμε, με τη βοήθεια του, το πεπτικό σύστημα…

…αντιστοιχώντας τα όργανα,

…με καθημερινά υλικά!

Ανδρέα, σε ευχαριστούμε πολύ!!

(από την Ιωάννα Ελευθερίου και την Σταυρούλα  Γαούτση, δασκάλες του νηπιαγωγείου)

Τα παιδιά μαθαίνουν το ανθρώπινο σώμα

Τα παιδιά του νηπιαγωγειου αποφάσισαν ότι τα ενδιαφέρει να ασχοληθούν με το ανθρώπινο σώμα.

Αφού κατέγραψαν και ομαδοποίησαν όλα τους τα ερωτήματα, συμφώνησαν, ότι σε πρώτη φάση θα ερευνήσουν τον ανθρώπινο σκελετό.

«Πώς όμως θα μάθουμε για τα ανθρώπινα κόκαλα;»

Ανάμεσα σε άλλα είπαν: «Από έναν γιατρό που ξέρει καλά τα κόκαλα!» Ο καταλληλότερος άνθρωπος, λοιπόν, είναι η Δέσποινα- μαμά του Μάρκου – ακτινολόγος, που ήλθε στη τάξη για να απαντήσει στα ερωτήματα μας.

Στο ερώτημα πως λυγίζει το πόδι μας, χωρίς να σπάνε τα κόκαλα μας, χρησιμοποίησε κούκλες και τα κόκαλα του Γούλι Σκελετούλη!

Χρησιμοποίησε και ξυλάκια για να εξηγήσει πως σπάνε τα κόκαλα.

Προέκυψαν ερωτήματα για το πώς φροντίζουν οι γιατροί τα χτυπήματα στα κόκαλα, έτσι μας έδειξε πως μπορούμε να δέσουμε με επίδεσμο, για παράδειγμα, το ελαφριά χτυπημένο μας χέρι.

Βέβαια, πειραματιστήκαμε και μόνοι μας!

Η Δέσποινα μας έδειξε και πως μπορούμε να φροντίσουμε το σπασμένο ποδαράκι της κούκλας μας…

Τα παιδιά μέτρησαν μεγέθη γυψόγαζας…

…τις τοποθέτησαν με λεπτούς χειρισμούς….

….και συνεργάστηκαν άψογα!

Με αφορμή λοιπόν όλες αυτές τις καινούριες γνώσεις που αποκομίσαμε από τη μαμά του Μάρκου, για το πώς είναι και πως λειτουργούν τα κόκαλα, οι αρθρώσεις , οι φλέβες, οι αρτηρίες, το ασβέστιο, όλα αυτά μας ενέπνευσαν για τις δράσεις της επόμενης εβδομάδας! Ευχαριστούμε !

(από την Ιωαννα Ελευθερίου και την Σταυρούλα Γαούτση, δασκάλες του νηπιαγωγείου)